M14 - Herdenkings- of herinneringskapel

Deze kapel is te vinden aan de Leutherhoekweg in de Maasband. Oorspronkelijk was deze kapel slechts een kruis, waarop te lezen valt:  “Hier is dood gebleven Maria Nieuwenhuize, huisvrouw van Cris van Mulken 1806.”

Chris van Mulken, geboren te Eisden op 10 februari 1768 en overleden te Stein op 29 maart 1843 was op 3 februari 1788 te Maastricht getrouwd met Maria Nieuwenhuize. Zij was geboren te Leut op 9 juli 1761 en werd vermoord op 6 oktober 1806. Samen hadden ze 6 kinderen. Haar jongste kind, Mechtild, was net voor haar gewelddadige dood geboren op 30 mei 1806.

Wat is er gebeurd?

Op 6 oktober 1806 ging Maria  45 jaar oud, een klomp vuur halen bij de buren en liep daarbij over het erf van een man die met iedereen in vijandschap leefde. In het dodenregister schrijft pastoor Raedts, dat de vrouw met een mes in de hartstreek was getroffen en dat zij reeds overleden was, toen hij aankwam. De moordenaar was inmiddels op de vlucht geslagen.

Over de precieze toedracht van deze moord tasten we nog in het duister. Pater Munsters heeft vroeger nog getracht om omtrent de gang van zaken in die tijd enig inzicht te krijgen, maar vanwege de gevoeligheid waren de stukken gesloten  en waren ze niet voor inzage beschikbaar. Er wordt in elk geval gesuggereerd, dat het om een burenruzie zou gaan.

(Volgens het kadaster van 1832 vinden we Christiaan van Mulken terug onder nr. 348).

Als herinnering hebben de buurtbewoners later dit moordkruis geplaatst en er hangt een goudkleurige corpus aan. Het kapelletje is waarschijnlijk gebouwd na 1934 omdat toen een subsidieaanvraag in de raadsvergadering van Stein besproken is.  De kapel heeft een tijd deel uitgemaakt van een “sjop”op het erf  tegenover Leutherhoekweg 3.  Deze stal is rond 1972 afgebroken door Sjeng van Didden. Er is een oude foto van bewaard en te zien in het boek “MAASBAND DOOR DE JAREN HEEN”.

Later is om dit kruis een kapelletje gebouwd. De gevel van de kapel steekt enigszins boven het zadeldak uit en er is duidelijk te zien, dat de bakstenen niet in verband zijn gemetseld. De driehoekige geveltop is afgewerkt met sluit- en aanzetstenen van cement. Het interieur heeft de vorm van een vergrote nis. De binnenkant was vroeger wit gekalkt. Vroeger zou het gebruik bestaan hebben enkele dagen voor Pinksteren te collecteren waarbij de meisjes uit de buurt een klein meisje, de “pinksterbloem”, met een krans van Pinksterbloemen om het hoofd in een stoeltje hebben meegedragen.

Bij de verkoop van huis en grond heeft de heer Harrie van Mulken het gedeelte waarop de kapel staat in eigendom behouden, zodat dit kapelletje behouden blijft voor het nageslacht.