M05 - Goede Herder

In het plantsoen voor de Sint Jozef kerk in Meers staat een beeld, voorstellend De Goede Herder, met op de schouder een liggend lam. Het beeld is gemaakt van chamotte en afgewerkt met een laag van glazuur. In de voet van het beeld staat de naam vermeld van de schenker, Peer Salden en de plaatsingsdatum 30-10-1955. Het voetstuk is door de Meersenaren Thei Janssen en Harrie Maassen gemetseld. Het beeld is met een transsportwagen van het atelier naar Meers vervoerd en in afwachting van de plaatsing overgeladen op een kar waarvan de bodem ter bescherming van het beeld met stro bedekt was. Vanaf de kar is het beeld toen gekanteld en op het gemetseld basement gezet.

Goede Herder:  In de biografie een der oudste voorstellingen van Christus, die gewoonlijk wordt afgebeeld als een jonge baardeloze man met gegord kleed en soms met een schaap over zijn schouders. De voorstelling is geïnspireerd op Joh. 10: 1-21. 

Omstreeks 400 verdween de afbeelding van Christus als Goede Herder; een der laatste voorbeelden uit de vroeg-Christelijke tijd is een lunet (maantje), uit het Mausoleum van Galla Placidia te Ravenna:  430-450 n.C. De eenvoudige bucolische ( herders) figuur die vóór die tijd werd afgebeeld, heeft hier plaats gemaakt voor een majesteitelijke Christus, die een met edelstenen bezet triomfkruis in de hand houdt.

Boukolikè aoide = herderslied), herderszangen, herderspoëzie, waarin op idyllische wijze leven en liefde op het land wordt bezongen. De naam wordt vooral gebruikt voor dit genre in de klassieke letterkunde bij de Grieken, vooral op Sicilië, waren bij het volk, levende herdersliederen het uitgangspunt van de herderspoëzie, die bestond uit gesprekken of liederen van herders, al dan niet door een kort verhaal omlijst en gesteld  in een gestileerd Dorisch dialect. Enkele gedichten van Theocritus, de grootste Griekse dichter in dit genre, zijn ten nauwste aan de mime verwant. Ook Mochus en Bion schreven bucolische verzen.