S20 - Kruis in voortuin
In de voortuin van de familie Martens-Driessen, Vaarstraat nr.8, staat een kruis dat daar omstreeks 1970 is geplaatst. In de vroegere jaren was vanuit de Kruisstraat een steeg, die door veld en weiden liep tot aan de onverharde Vaarstraat, om daarna aan de overkant van de straat te vervolgen als pad tussen weiden door tot aan de Molen.
Het kruis aan de overzijde van de straat is vermoedelijk in de vroege 20de eeuw, op de hoek van het pad geplaatst door de familie Schepers (Teun), geboren in 1853 overleden in 1937, die in de Vaarstraat een boerenbedrijf had. De achterkleinzoon Wim Peters, die vanaf de geboorte in de Vaarstraat woont en momenteel een winkel heeft in zaad en vogelhandel, zegt dat hij bijna zeker weet dat het kruis geplaatst is door de familie Schepers. Van zijn ouders, zijn moeder is geboren in 1910, heeft hij deze zekerheid van plaatsing mee gekregen..
Op het einde van de jaren zestig is de boerderij, toen eigendom van de familie Gorissen afgebroken en is het kruis er nog een tijdje blijven staan. Rond 1970 is de Vaarstraat verbreed en verhard. De familie Smeets – Driessen heeft toen op aandrang van de schoonzoon Karel Doek zich over het kruis ontfermd en geplaatst op de huidige plek in de voortuin. Wim Peters had in die tijd eveneens de voornemens het kruis over te nemen, maar toen hij vernam dat Karel Doek hier al mee bezig was, heeft hij hier vanaf gezien. Rond 1975 is in de Vaarstraat op de plek waar de boerderij heeft gestaan, nieuwbouw gepleegd. Deze nieuwbouw was verbonden met het achtergelegen verzorgingscomplex de Moutheuvel, dat in dezelfde periode is gebouwd en in de loop van 1975 is geopend. In 1982 heeft de familie Martens-Driessen de woning op nr. 8 overgenomen inclusief het kruis in de voortuin. In 1986 is het kruis omver getrokken en is er een chroom-nikkel stalen kruis voor in de plaats gekomen. Het gietijzeren wit geverfde corpus is gelukkig gespaard gebleven. Pastoor Stijnen heeft het kruis in hetzelfde jaar nog ingezegend. Grotendeels verborgen in een buxusstruik, doch het corpus goed zichtbaar, geeft het monumentje een speciaal karakter.
