E07 - De Vaerbel
In de 17de en 18de eeuw waren er tussen Maastricht en Venlo vrijwel geen bruggen of doorwaadbare plaatsen. Het verkeer over de Maas moest dus met veerponten plaats vinden. Het hebben en exploiteren van een veer, was een recht van de Heren aan weerszijde van de rivier. Zij verpachtten het recht, zoals zovele andere heerlijke rechten. Akten van dergelijke verpachtingen zijn er niet veel tot onze dagen doorgedrongen. De akte van de verpachting d.d. 7 oktober 1756 van het verkeer tusen Elsloo en Rekem (Reeckhem), is niet alleen in dit opzicht een waardevolle uitzondering, maar bovendien is ze nogal gedetailleerd, zodat zij de dagelijkse gang van zaken liet zien.
Eerder werd deze akte, overigens zonder toelichting of commentaar afgedrukt in “De Maasgouw” van 1910, pagina 13 e.v.
De begenadigde Heren aan beide zijden van de rivier bepaalden de condities en voorwaarden en gunden de pacht van het grote en kleine veer op de Maas tussen Elsloo en Rekem aan de meest biedende.
In Heemkunde snippers Maasstreek uitgave nr.20 van 1996 staat een omschrijving van:
Verpachting groot en klein veer Elsloo – Rekem 1756.
(Louis Schreurs, sectie Geschiedenis en Genealogie).
In 1839 werd België een zelfstandig Koninkrijk. Nu komt er een andere verpachting, een toust, een driejarige verpachting, die ging naar een Belgische pachter en de volgende toust naar een Nederlandse pachter. In de geschiedschrijving vinden we in 1847 een Nederlandse veerman, Jan Willem Schreurs. De laatste Nederlandse pachter was Joseph Hubertus van Es, die bij aanleg van het Julianakanaal werd onteigend, waardoor heeft hij de pacht moeten opgeven. Na de aanleg van het Julianakanaal zijn het steeds Belgische pachters geweest.
Het veer is bij de inval van de Duitsers verplaatst naar Berg aan de Maas. Na de 2de wereldoorlog was in Elsloo nog alleen de mogelijkheid om met een roeiboot de oversteek te maken naar het Belgische Kotem. In mei 1973 bij de opening van de nieuwe autowegbrug over het Julianakanaal en de Maas is de roeiboot uit de vaart genomen. Dit stukje geschiedenis vooraf als inleiding op het kleine monument “De Vaerbel”
“DeVaerbel” hangend in een draagbok, geplaatst aan de Maas aan de bovenkant afgedekt door een zadeldak, diende men te luiden, wanneer je de oversteek over de Maas wilde maken.
Wanneer de veerman aan Belgische zijde de bel hoorde luiden, dan wist hij dat er mensen waren die de oversteek wilden maken. Jammer dat de koperen bel uit de ophangbok is gestolen. Dit doet afbreuk aan dit mooie historisch monument. De huidige bel is een replica en niet de originele, want die is gestolen.